INPP - O METODZIE

Instytut Psychologii Neurofizjologicznej INPP (Institute for NeuroPhysiological Psychology) został założony w 1975 roku przez psychologa dr Petera Blythe. Od tego czasu prowadzi badania nad skutkami niedojrzałości w funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego widocznymi w trudnościach w uczeniu się, funkcjonowaniu emocjonalnym i zachowaniu. Od 2001 roku Międzynarodowym INPP w Chester kieruje dr Sally Goddard Blythe, która jest autorką licznych publikacji również w języku polskim (patrz O metodzie INPP – Publikacje).

Wykorzystując standardowe testy motoryczne, pierwotnie stosowane w medycynie, INPP opracowało metodę identyfikacji i oceny oznak niedojrzałości neuromotorycznej (patrz O metodzie INPP – Niedojrzałość neuromotoryczna) u dzieci i dorosłych oraz opracowało nieinwazyjną metodę indywidualnej interwencji, która polega na codziennym wykonywaniu indywidualnie dobranych ćwiczeń ruchowych. Na bazie tej metody 1984 roku opracowany został program rocznego kursu INPP przeznaczonego dla terapeutów (patrz Szkolenia – Roczne dla terapeutów). W 1996 roku opracowano Rozwojowe Testy Przesiewowe oraz dostosowano indywidualny program kliniczny INPP do użytku podczas pracy z grupą dzieci w szkołach (patrz Szkolenia – Dwudniowe dla nauczycieli), a w 2014 roku opracowano Testy Przesiewowe INPP dla lekarzy i pracowników służby zdrowia (patrz Szkolenia – Jednodniowe dla pracowników medycznych).

 

Wskazania do diagnozy (i ewentualnie terapii) metodą INPP:

  • zaburzenia koordynacji ruchowej i równowagi (na rowerze, podczas pływania, podczas zabaw ruchowych itp.),
  • obniżona zdolność koncentracji i utrzymywania uwagi,
  • nieustalona lateralizacja,
  • choroba lokomocyjna,
  • nieumiejętność usiedzenia w miejscu,
  • nieumiejętność milczenia,
  • trudności w nauce czytania,
  • trudności w nauce pisania,
  • trudności w nauce matematyki (pomimo normy intelektualnej),
  • trudności z nauczeniem się odczytywania czasu z zegara ze wskazówkami,
  • obniżona koordynacja wzrokowo-ruchową,
  • problemy z mową i artykulacją,
  • zaburzenia integracji sensorycznej,
  • rozbieżność pomiędzy pracami pisemnymi i wypowiedziami ustnymi,
  • nieprawidłowa pozycja podczas siedzenia,
  • problemy z utrzymaniem moczu w nocy powyżej 5-go roku życia,
  • lęki.

 

Niedojrzałość neuromotoryczna

Termin niedojrzałość neuromotoryczna (neuromotor immaturity – NMI) odnosi się do pominięcia jakiegoś etapu rozwoju dziecka lub zatrzymania rozwoju na wczesnym jego etapie. Każdy przeciętny, donoszony noworodek rodzi się ze zbiorem pierwotnych odruchów (patrz O metodzie INPP – Odruchy), które są hamowane lub kontrolowane przez wyższe ośrodki w mózgu w pierwszym roku życia. Jeżeli nie zostaną one wyhamowane w odpowiednim czasie, to pozostaną aktywne w ciele i mogą zakłócać rozwój różnych funkcji: równowagi, kontroli motorycznej, funkcjonowania wzroku i słuchu, koordynacji ręka-oko, umiejętności percepcyjnych i wielu innych. Może to prowadzić do objawów behawioralnych, takich jak: frustracja, nadpobudliwość i nadwrażliwość, brak równowagi pomiędzy zdolnościami i osiągnięciami. W miejsce zanikających w pierwszym roku życia odruchów pierwotnych pojawiają się odruchy posturalne, które powinny być w pełni dojrzałe po skończeniu przez dziecko wieku trzy i pół roku.

Według definicji INPP termin niedojrzałość neuromotoryczna oznacza występowanie zbioru przetrwałych odruchów pierwotnych powyżej szóstego miesiąca życia (ostatecznie powyżej 12 m.ż.) w połączeniu z brakiem lub niedojrzałością odruchów posturalnych powyżej wieku trzech i pół roku. Oznacza to, że Centralny Układ Nerwowy (CUN) funkcjonuje na poziomie dojrzałości motoryki odruchowej (motoryka odruchowa jest pierwszym etapem rozwoju ruchowego, po nim następuje duża motoryka, a potem dopiero mała motoryka). O opóźnieniu można mówić tylko wtedy, gdy nie występuje uszkodzenie CUN, ani choroba degeneracyjna mózgu.

KWESTIONARIUSZ PRZESIEWOWY

Badania (opublikowane w październiku 1998 roku w The British Journal of Occupational Therapy) wykazały, że u dziecka w wieku powyżej 7 lat zalecane jest pogłębione badanie pod kątem stopnia dojrzałości neuromotorycznej w przypadku, gdy na 7 lub więcej pytań zaznaczono odpowiedź „Tak”.

Przesiewowy kwestionariusz dla dzieci:

  1. Czy w najbliższej rodzinie występowały jakiekolwiek trudności z nauką?
  2. Czy wystąpiły jakiekolwiek medyczne problemy podczas ciąży?
  3. Czy poród przebiegał inaczej niż naturalnie (cesarskie cięcie, pomoc ręczna, kleszczowa czy próżniowa) bądź bardzo się przedłużał?
  4. Czy dziecko urodziło się przed bądź po planowanym terminie porodu (więcej niż dwa tygodnie przed lub więcej niż 10 dni po)?
  5. Czy waga urodzeniowa dziecka była niższa niż 2270 g?
  6. Czy dziecko miało jakiekolwiek trudności z przyjmowaniem pokarmu w pierwszych tygodniach życia bądź często mu się ulewało?
  7. Czy dziecko wymagało wzmożonej uwagi podczas pierwszych sześciu miesięcy życia (np. dużo płakało, mało jadło, mało spało itd.)?
  8. Czy dziecko pominęło jakiś etap rozwoju ruchowego (np. pełzanie, raczkowanie)?
  9. Czy dziecko z opóźnieniem nauczyło się chodzić (16 miesiąc życia bądź później)?
  10. Czy dziecko mówiło z opóźnieniem?
  11. Czy dziecko miało trudności z nauczeniem się ubierania samego siebie, zapinaniem guzików czy wiązaniem sznurowadeł po skończeniu szóstego roku życia?
  12. Czy dziecko ma alergię?
  13. Czy dziecko kiedykolwiek zareagowało nieprawidłowo po przyjęciu szczepionki?
  14. Czy dziecko ssało palec dłużej niż do skończenia piątego roku życia?
  15. Czy dziecku zdarzało się moczyć łóżko później niż po skończeniu piątego roku życia?
  16. Czy dziecko ma chorobę lokomocyjną?
  17. Czy dziecko miało trudności z nauczeniem się odczytywania czasu z zegara ze wskazówkami?
  18. Czy dziecko miało trudności z nauczeniem się jazdy na rowerze?
  19. Czy w którymkolwiek momencie rozwoju dziecko cierpiało z powodu częstych infekcji uszu, nosa, gardła czy dolnych dróg oddechowych?
  20. Czy podczas pierwszych trzech lat życia dziecko przebyło jakąkolwiek chorobę, która wywołała bardzo wysoką temperaturę, majaczenie lub drgawki?
  21. Czy dziecko ma trudności z chwytaniem piłki, robieniem przewrotów do przodu lub podczas lekcji wychowania fizycznego wydaje się bardziej niezdarne niż inne dzieci?
  22. Czy dziecko ma trudności z usiedzeniem nieruchomo w jednym miejscu nawet przez niedługi okres czasu?
  23. Czy dziecko wykazuje nadmierną reakcję na nagły hałas?
  24. Czy dziecko ma kłopoty z czytaniem?
  25. Czy dziecko ma kłopoty z pisaniem?
  26. Czy dziecko ma kłopoty z kopiowaniem?
  27. Czy dziecku postawiono jakąś diagnozę dotyczącą rozwoju?

Źródło http://www.inpp.pl/kwestionariusz-177.html

INFORMACJA DLA RODZICÓW:

Wiele problemów z czytaniem, pisaniem, ortografią, matematyką, koncentracją, obniżonymi osiągnięciami i zachowaniem ma swoje korzenie w niedojrzałym rozwoju sprawności fizycznej, która wspiera  wiele aspektów uczenia się.

Terapeuci INPP są w stanie przeprowadzić szczegółową ocenę rozwoju fizycznego dziecka na podstawie oceny ogólnej koordynacji i równowagi potrzebnej do utrzymania prawidłowej postawy, koordynacji i zdolności do usiedzenia w miejscu oraz do zapewnienia prawidłowych ruchów gałek ocznych, które dziecko potrzebuje do nauki czytania, pisania, kopiowania, łapania piłki i wielu innych czynności uczonych w szkole.

Korzystając ze standardowych nieinwazyjnych testów medycznych nie tylko możemy określić, gdzie są obecne oznaki niedojrzałości, ale możemy również zaoferować skuteczny program naprawczy w zakresie stymulowania rozwoju dojrzałych umiejętności motorycznych.

Specyficzne trudności w uczeniu się mogą mieć liczne przyczyny społeczne i edukacyjne, ale rozwój motoryczny (ruchowy) stanowi podstawę każdego aspektu uczenia się, począwszy od ruchów gałek ocznych potrzebnych do czytania, koordynacji ręka-oko potrzebniej do pisania, sekwencjonowania potrzebnego do odczytywania tabel oraz uczenia się dni tygodnia i miesięcy, skończywszy na świadomości przestrzennej biorącej udział w rozwiązywaniu niektórych problemów matematycznych i mającej wpływ na interakcje społeczne. Gdy te problemy zostaną usunięte dzieci mogą zacząć realizować się i odnosić sukcesy.

 

Symptomy związane z niedojrzałością neuromotoryczną:

  • trudności z usiedzeniem w miejscu,
  • nadruchliwość,
  • słaba postawa siedząca, szczególnie przy stole podczas posiłku lub przy biurku podczas odrabiania lekcji,
  • trudności w nauczeniu się samodzielnego ubierania – zapinania guzików, wiązania sznurowadeł, wkładania ubrania w odpowiedni sposób,
  • trudności podczas używania noża i widelca,
  • problemy z pisaniem,
  • niedojrzały chwyt pisarski,
  • problemy z czytaniem,
  • błędy ortograficzne,
  • trudność z łapaniem piłki,
  • unikanie sportu lub bardzo dobra sprawność fizyczna, ale unikanie prac pisemnych,
  • słaba kontrola impulsów,
  • historia przyspieszonego (do 10 miesiąca życia) lub opóźnionego (po 18 miesiącu życia) chodzenia,
  • historia opóźnionego rozwoju mowy.

 

Źródło http://www.inpp.pl/informacje_dla_rodzica-174.html